Met de suprapusbisch en blaas katheter kwam ik thuis, tijdelijk bij mijn ouders. Zij hebben een heerlijke relax fauteuil wat mij erg goed uit komt.
Op dit moment zit ik nog aan 8 paracetamol per dag. Elke 6 uur neem ik er 2 en ik kijk er dan ook naar uit om ze weer te kunnen nemen. Eigenlijk gaat het thuis zijn me erg goed af. Ik spendeer veel tijd in de stoel, waar ik ook in kan liggen. Af en toe loop ik wat, maar dat probeer ik vooral de eerste paar dagen nog niet teveel te doen. Wat dat betreft is zo'n katheter ideaal, zo hoef je niet telkens naar de wc te lopen.
Het slapen gaat me goed af. Ik lig nog altijd alleen op mijn rug. Wel even wennen als zijslaper, maar ik mag niet klagen. Het kan nu eenmaal niet anders.
ENGLISH: The journey back went very well. In my sweatpants I waited at the reception of the hospital for my boyfriend to pick up the car. The trip took about 90 minutes, because I live quite a long distance from the VUmc. I came home with the suprapubic and blatter catheter, at my parents place.
At this moment I take 8 paracetamol a day, 2 every 6 hours. I'm doing very well being at home. I spend a lot of my time in the chair, where I can also lay down in. I walk around every now and then, but I try not to do that too much the first few days.
I'm doing well sleeping in my bed. I can only lay on my back, which is quite difficult for a side-sleeper, but I cannot complain. I sleep through the nights very well.
De eerste dagen gaat het goed met de katheter, maar hoe langer ze in mijn blaas zitten, hoe meer last ik ervan krijg. Af en toe heb ik last van blaaskrampen. Ik had al eens van iemand gehoord dat je daar nog het meest last van kunt hebben en ik geef hem gelijk. Wat een naar gevoel! Helemaal omdat er 2 katheters in je blaas zitten.
Vanaf dag 2 begin ik met het douchen thuis. Mijn moeder helpt me hierbij. De eerste keer is erg behelpen en het duurt alles bij elkaar dan ook anderhalf uur. Ik zit met mijn linkerarm in de lucht en zit op een krukje in de douche. Mijn moeder doet eigenlijk al het werk, erg voorzichtig. Gelukkig kunnen we erom lachen, maar nu heb ik pas door hoe afhankelijk ik ben en ik ben nog maar 27!
Na het douchen begint het inpakken van de wonden. We leggen een grote A4 formaat mepitel op mijn been. Er zitten nog wat bloedinkjes, dus dat is zeker wel nodig. Daarna gaan er 2 absorberende verbanden op en dat binden we vast. Daarna mijn arm, ook mepitel en absorberend verband en een zwachtel. Ik draag nog een soort van groot maandverband en verbind de penis met gaasjes en verbandjes om het allemaal goed droog te houden. Ik houd de piemel zoveel mogelijk recht omhoog, zoals vertelt door de dokter. Ik merk ook dat ik zeker wel elk kwartier voel of hij nog wel warm is en nog doorbloed is. Dit wordt in de loop van de tijd steeds minder, maar zeker de eerste weken doe ik dit nog veel.
The first days I'm doing fine with the catheters, but the longer I have them, the more they starting to irritate. I have cramps in my blatter sometimes, which hurt quite bad. I guess the catheter is the worst of all this.
From the second day at home we start with the showering. My mother helps me out and the first time is really trying out how we do that. It took us really 1,5 hour to finally get me back downstairs. I hold my left arm in the air and my mum actually does all the work. Luckily, we can laugh about this all, but it reminds me on how I depend on all the help. It feels like I can't do anything anymore and I'm only 27!
After showering we start wrapping up everything. We put a large mepitel bandage on my leg, then 2 absorbing bandages to cover it all and then we wrap it all up. I still have some bleedings on my leg, so the mepitel is certainly needed. Then my arm, also mepitel to cover all, absorbing and wrap it up. I also wear some sort of bandage in my boxers and some bandages around the penis to keep everything dry. I keep the penis straight up as much as I can, as told by my surgeon. I remind touching the penis almost every 15 minutes to check if it's still warm and all. After a while I do this a lot less, but especially the first weeks I still do.
I herinner me nog, het was de tweede of derde dag thuis. Ik voelde ineens iets warms en nats onder mijn billen, terwijl ik in de stoel zat. I schrok en stond zo vlug mogelijk op. Mijn broek was helemaal nat en bleek urine te zijn. Hoe kon dat nou?! Ik had toch een katheter? Het bleek dat het dopje van de katheter die door de penis liep iets los zat en dus lekte. Toen ik wist hoe het kwam kalmeerde ik vlug weer, maar ik weet nog dat ik erg in paniek raakte. Toen het een paar dagen later nog eens gebeurde, heb ik het dopje vastgeplakt met wat tape.
I remember one time, it was the second or third day at home when I felt something warm and wet at my behind, while sitting in my chair. I was shocked and stood up immediately. My pants was all wet and turned out to be urine. How could that be? I had a catheter. It turned out that the cap of the catheter through the penis was a bit loose and leaked urine. When I found out I was calm again, but I remember I panicked a lot. After that happening one more time a few days later, I taped the cap with some tape.
Dan heb ik nog wat foto's, ook al van wat weken later (omdat ik nu hier schrijf over vorige maand). Ik heb de foto's van mijn arm over de afgelopen weken met elkaar vergeleken. Bij 3 weken zie je een peesje aan de onderkant van mijn arm die bloot ligt. Dit is echter op dit moment (9 weken) weer dicht gegroeid.
Then I have some photos for you, also from some weeks later (because I write about last month all the time :p). You can see a small tendon exposed at the 3 weeks photo. At this moment (9 weeks) it's already healed well.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten