Het bleek dat ik niet ver genoeg ging met dilateren. Ik kwam telkens niet voorbij de vernauwing. Tot ik op een gegeven moment (na ongeveer twee weken) bijna niet meer kon plassen. Het kwam er druppelsgewijs uit en plassen duurde dus ellenlang. Tot ik de catheter eens wat verder drukte. Ik voelde dat ik ergens langs kwam en de straal was nu weer volop. Dit moet ik nu bijna elke keer doen als ik ga plassen. Het doet me geen pijn. Maar je kunt je voorstellen dat als je erg nodig moet; en je dan eerst nog moet dilateren, dat niet altijd erg fijn is.
ENGLISH: It turned out, I didn't push catheter far enough inside, when dilating. I didn't make it untill the stricture. Untill there wasn't coming out much anymore (this was about almost two weeks I had to dilate). It came out with drops, so it took me a looong time. Untill I pushed the catheter in a little bit further. I really felt that I pushed through the stricture. Right now I have to do this every time I go to the toilet. I doesn't really hurt. But you can imagine that it can be quite annoying, when you have to go really bad.
De eerste maand na de operatie ging met ups en downs. De ene dag, nee het ene uur voel ik me goed en het andere weer stukken slechter. Ik was nog lang erg moe en zat en lag nog veel. Een grote sprong voorwaarts kwam er, toen de catheters eruit waren.
The first month after the surgery, went with ups and downs. One day, no, one hour I was feeling well, the next hour I was feeling much worse. I was tired fast and sat and laid down for long times. I made a big step forwards, when they pulled out my catheters.
De arm duurde wel erg lang. Er zaten nog kleine wondjes, die maar niet dicht wilden gaan. Maar vorige week zat alles eindelijk dicht (na bijna drie maanden). Dat betekent dat ik eindelijk mag beginnen met het nieuwe siliconen verband, dat goed is voor het litteken.
The arm was taking a bit longer. There were still some small wounds, which took a long time to close. But last week (after almost three months everything has closed. That's good news, so now I can use the silicone bandage on it, which helps healing the scar.
Op dit moment van schrijven ben ik drie maanden post operatie. Ik ben al een aantal keer weer op controle geweest bij dokter Bouman, of één van zijn assistentes. Hij is altijd erg tevreden. Het ziet er erg mooi uit, volgens hem.
Het plassen gaat nog niet goed. Ik had twee fistels. Een achter het scrotum, maar die is ook weer snel dicht gegaan. Er zat ook een fistel midden op de piemel, aan de naad aan de achterkant. Die is ook dicht. Dan zit er nog 1 bij de aanhechting van de penis, dus onderaan de piemel. Deze is nog steeds open en lekt dan ook nog bij elke plas. Ik heb ook altijd nog een gaasverbandje hier tegenaan gedrukt, in mijn broek om lekken tegen te houden.
At this moment I am 3 months post op. I've been back to doctor Bouman a few times now. He is happy with the results. He says it looks really good!
Peeing is still not good. I had two fistulas. One behind my scrotum, but that one has closed quite fast again. Then there was a fistula at the middle of my penis, on the backside. That one has also closed by now. Then there is still a fistula at the base of the penis. It's still open and is leaking while I pee. I have to put a small bandage on it in my pants at all time, to keep everything dry from leaking.
Verder is de vernauwing er nog steeds. Niet meer bij elke plas, maar wel 7 van de tien keer heb ik de catheter nog nodig. Ik probeer altijd zonder. Ik laat het lopen. Maar als er niets uitkomt, pak ik alsnog de catheter (belangrijk; deze altijd binnen handbereik laten!) en druk hem er even door. Dan trek ik hem er weer uit en stroomt het naar buiten. Het is niet fijn om er telkens rekening mee te moeten houden. Overal waar ik naar toe ga, bij het uitgaan, als ik naar vrienden ga, of naar de stad, moet ik er 1 meenemen. Ik moet oppassen dat het zo niet een soort obsessie wordt.
Then there still is this stricture. Not with every time I have to pee, but almost every time I still need the catheter. I always try to do it without, when I have to go. I just let it go. But when nothing comes out, I do grab the catheter (important to ALWAYS keep it close with me!) and push it through. Then I pull it out and out comes the pee :). Not so much fun is the fact that I still have to think about it every single day. Everywhere I go, when I go out, or to friends, or into the city, I have to keep a catheter with me. I becomes quite of an obsession this way.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten