Voortgang / Progress

Morgen staat mij weer een bezoek aan het VUmc te wachten, voor nog een opvulling van de expander. Ik ben net terug van een (strand)vakantie in Spanje. Heel even heb ik getwijfeld of ik wel moest gaan, vanwege de operatie een maand daarvoor. Toch heb ik het gedaan en het ging prima!
Op 12 augustus had ik een afspraak met de gynocoloog, dr. van Trotsenburg. Hij heeft mijn wond bekeken en alles is goed geheeld. Ik mag erg blij zijn met het resultaat. De operatie zelf was ook goed gegaan, wist hij me te vertellen, met weinig bloedverlies.
ENGLISH: Tomorrow I will be visiting the hospital again (VUmc), for another injection in the expander. I just got back from a holiday in Spain. For a moment I doubted about going there, but I decided to go anyway. Everything went fine!
On august 12 I had an appointment with my gynocologist, dr. van Trotsenburg. He checked the surgery area and was very satisfied with the result. It has healed perfectly. He also told me the surgery itself went very well, I did not have much blood loss.

Gevoelig hoekje / Sensitive edge
Vanaf het begin dat de ballon is geplaatst, heb ik een naar hoekje vlakbij mijn pols. Dit is waar de hoek van de ballon in mijn huid ´prikt´. Echt pijnlijk is het niet, maar het ziet er vooral nogal eng uit. Ik hoop dat dit minder wordt, naarmate de ballon opgevuld raakt. Naar mijn idee wordt het hoekje dan minder 'scherp'. Dit zal ik morgen aan de dokter navragen.
Since I had my expander placed, there is a weird edge close to my wirst. This is the edge of the balloon poking into my skin. It´s not painful really, it just looks a bit weird. I hope this will go away, while the balloon gets filled up more and more. I think this edge will become less ´sharp´ while the filling up takes place. I´ll ask the doctor tomorrow.

Litteken / Scar
Het litteken op mijn arm, vlakbij mijn elleboog waar de expander in is geschoven is erg mooi geheeld. Ik denk dat ik geluk dat ik zulke mooie littekens aanmaak.
The scar on my arm, close to my elbow, where the expander is shoved into my arm, healed very nicely. I think I can say I am lucky that my scars heal very well.

Fotos / Photos
Hier zie je mijn onderarm, hoe het nu eruit ziet. Je ziet goed dat het litteken mooi is geheeld.
My underarm the way it is right now. You can see the scar healed nicely.

Foto van het hoekje / Foto of the sensitive edge close to my wrist.

Weer thuis en eerste opvulling / Back home and first injection

Weer thuis
Back home
Ondertussen ben ik alweer even thuis. De eerste tijd heb ik nog veel gelegen en gezeten. Niet omdat ik veel pijn had, maar vanwege het bloeden. Van onder heb ik nog veel nagebloed. De ene dag wat meer dan de andere dag, maar het zal vooral wondvocht zijn. Mijn arm gaat erg goed. De eerste dagen zijn wel gevoelig geweest en vooral bij de dagelijkse bezigheden doet het soms even pijn. Bijvoorbeeld bij het handen wassen, beweeg je je handen en armen flink. Snelle bewegingen (hand naar binnen draaien, trommelen) kan ik beter niet doen. Voor de rest is het erg goed te doen.
English: I am back home again for a little while now. I laid down a lot, resting. Not because I was so much in pain, but more because of the bleeding. I bled quite a bit ´down under´. My arm is doing very well. The first days were a bit sensitive, especially with the daily routine, like washing your hands or turning around your hand or arm very quickly. But I cannot complain to be honest, everything is going very well over all.

Eerste keer inspuiten
First time injecting
Vorige week woensdag ben ik terug naar het VU geweest, om de expander voor het eerst op te laten vullen. Dr. Buncamper vertelde dat hij er tijdens de operatie alvast 20cc in heeft geinjecteerd. Zijn assisstent kwam nu aan met 2 potjes met 50cc zoutwateroplossing. Eerst maar eens 1 flesje in een spuit gedaan. Dr. Buncamper voelde op mijn arm (vlakbij mijn elleboog) waar de vulnippel zat en plaatste de injectienaald in mijn arm. Dit was niet pijnlijk, je voelt het gewoon. Heel langzaam spoot hij de vloeistof in. Ik voelde het wel lopen door het buisje, maar pijnlijk was het absoluut niet. De dokter vroeg steeds of het nog ging en uiteindelijk heeft hij de hele 50cc ingespoten. Dit was voldoende voor nu. Toen ik opstond en weer ging, voelde ik de arm pas wat op spanning staan. Waar de vloeistof eerst nog ´klotste´ in mijn arm als een golfslagbad, stond het nu strak onder mijn huid. Het zag er gelijk heel anders uit, nu is het pas echt serieus iets ´onnatuurlijks´ op mijn arm! Deze dag voelde ik het wel, maar het was nog steeds niet erg pijnlijk.
I went to the hospital a week ago for my first injection to fill up the tissue expander. Dr. Buncamper injected 50cc in the balloon. He grabbed the filling port on my arm and injected. This didn´t hurt, it´s just that you can feel it. He kept asking if I were allright while injecting and got it all in there. When I got up to leave my arm felt ´under pressure´. It also looked a bit strange now. You can really see something unnatural is under there. This and the following days it felt like this, but still not painful.

Totaal van 500 cc
Dr. Buncamper vertelde dat er een ´Ballon´ van 350cc in mijn arm zit, hij gaat hem oprekken tot 500cc, of in ieder geval hoeveel ik zelf kan hebben. Dit is om de huid niet te laten terugrekken en omdat de ballonnen zeker wel zoveel kunnen hebben.

Nu, precies een week later, is mijn huid wat meer opgerekt en voelt het alsof de ballon weer minder op spanning staat. Het klotst weer iets. Dat is een goed teken denk ik, de huid rekt goed mee.
Dr. Buncamper told me that he had placed an expander which can contain 350cc. He is trying to inject 500cc or how much I can handle. Right now, a week later my skin has expanded again. My arm is not so much under pressure again. I guess that is a good sign.

Hieronder wat foto's:
Some pictures±

Mijn arm net na het injecteren van de 50 cc
My arm just after the first filling up, 50 cc

Mijn arm op 10 augustus, een week na het oprekken. Klik op de foto's voor een vergroting.
A week after the first injection into the expander. Click on the photos to enlarge them.

Hieronder zie je het hoekje in mijn arm wat af en toe irriteert. Hier zit net het hoekje van de ballon wat in mijn huid ´prikt´.
You can see a little irritating spot on the side of my arm. This is where the edge of the expander ´pokes´ into my skin.

Dan nog een leuke primeur, een rontgenfoto van mijn arm na de eerste opvulling.
Bij het rode pijltje zie je waar het vulnippel zit en bij het groene pijltje zie je het slangetje wat van de nippel naar de ballon loopt. Op de foto zie je goed hoe de expander zit en dat hij nog lang niet vol zit. Dit is goed aan de 'knik´ te zien in het midden.

I could not keep this to myself, this is an x ray photo of my arm, just a week after injecting the first 50cc into the expander. The red arrow points to the filling port of the ´balloon´. The green one shows the little tube that goes from the filling port to the expander itself. In the picture you can see that the expander can have a lot more in it to be completely filled.

Post-colpectomie en tissue expanders plaatsing / Post colpectomy and tissue expanders

Na een opname van 5 dagen ben ik vorige week maandag thuis gekomen. Het herstel gaat goed, ik mag zeker niet klagen. Ik zal mijn ziekenhuisbezoek eerst in deze blog beschrijven:

Woensdag 20 juli: Ik moest mij om 11 uur melden in het ziekenhuis voor de opname. Na het opnamegesprek met een verpleegster heb ik mijn spullen uitgepakt en kennis gemaakt met mijn kamergenoot. Hij is hier voor de borst- en baarmoederverwijdering.

English: After 5 days in the hospital, I came home last monday. The recovery is going very well, I cannot complain really.
Wednesday july 20: I had to be in the hospital at 11 in the morning. After a talk to the nurse I unpacked my stuff and greeted my ´roomie´. He is here for a mastectomy and hysterectomy.

Op onderstaande foto zie je onze kamer:
You can see our room on this photo:

De dag voor de operatie / The day before

We liggen op de afdeling gynaecologie en verloskunde. We liggen in de kamer helemaal links achterin. Deze dag bestaat vooral uit wachten. Dus ik besluit met mijn partner een rondje ziekenhuis te doen en de omgeving te verkennen. De chirurg zou later die dag nog langskomen om een en ander te bespreken. In de vroege middag kwam de gynaecoloog langs. Ons gesprek was zeer kort, want voor mij was alles vrij duidelijk. Ik had dan ook geen vragen voor hem. Om half 6 kwam de plastisch chirurg met zijn assistent langs. Hij vroeg me welke arm hij moest gaan opereren. Ik hoop maar dat dit een extra check is en dat hij echt wel weet om welke arm het gaat. Wanneer ik hem heb verteld dat het mijn linkerarm gaat worden pakt hij deze vast bij mijn pols. Met de wijs- en middelvinger van zijn beide handen drukt hij mijn pols stevig vast. Ik moet een paar keer een vuist maken. Waarschijnlijk wil hij zien hoe de bloedtoevoer is of iets dergelijks. Dan pakt hij zijn stift en tekent het te opereren gebied af. Ik kijk nogal verbaasd mee. "Hier een incisie, hier 2 incisies."
Op onderstaande foto´s is te zien waar de chirurg heeft getekend op mijn arm:

This day was about a lot of waiting. I went for some walks around the hospital. After a while, both the plastic Surgeon and the gynecologist visited me for some lasts questions. I had not so many questions, felt well informed. The plastic surgeon took my arm for some checks. He held my wrist firmly to check the blood pressure in my veins I guess? Then he got a pen to draw something on my arm. On the pictures beneath you can see what he drew.

Ik heb verder geen vragen voor de chirurgen en beiden vertrekken ze weer. Na het bezoekuur (van 16.00 tot 19.30), krijgen mijn buurman en ik de klysma uitgereikt. Dit gaat helemaal goed. Na een douche ga ik wat rusten voor de morgen. Scheren had ik thuis al gedaan, de avond hiervoor. Je moet geschoren zijn van navel tot bovenbenen. Ik slaap die nacht best goed.
After visiting hour in the evening my roomie and I get an enema(?). After this I decide to take a shower, shave myself down under and rest something for tomorrow. Luckily I get some good sleep.

Dag van de operatie / Surgery day

Ik zou rond 12 uur opgehaald worden, maar rond die tijd ben ik nog niet geroepen. Als we rond half 1 een kaartspelletje doen op mijn bed komt de verpleegster binnen met een half blauw pilletje. Deze mag ik innemen, want ik word zo opgehaald. De transportdienst komt al gauw, er zijn nog geen 5 minuten voorbij. Als we de premedicatie kamer uitrijden vraag ik nog hoelaat het is. Tien over twee. Ik heb ruim een uur op deze kamer gelegen, maar dat is vanwege de antibiotica die ik alvast voor de operatie kreeg. Dit is alvast tegen ontstekingen.
I am supposed to be picked up at twelve o clock, but I am still on my room waiting. At 12.30 the nurse comes in to hand out this little blue pill. For calming down a bit before surgery. She also tells me that I am gonna be picked up in 5 minutes. I change myself in the surgery cloth and I leave for the pre medication room. In there already get some antibiotics. It 14.10 when I leave for the surgery room.

Als ik wakker word, ben ik eigenlijk gelijk best goed bij. Mijn linkerarm is van hand tot elleboog ingepakt in een dik verband. Maar voor de rest voel ik geen pijn. Gelukkig doen ook alle vingers het nog :) Na een uur ongeveer rijden ze me weer terug naar mijn afdeling. Ik vraag wel om morfine omdat mijn buikpijn wat erger wordt. Deze krijg ik door middel van een injectie in mijn arm.
When I wake up I feel well! My left arm is wrapped up in some bandage from my elbow to my hand. Im happy to notice that my fingers are still working :) After an hour or so they take me back to my own room. I ask for some morfine, because I have some pain in my stomach.

Op onderstaande foto zie je de arm in een flink verband:
In this photo you can see my arm wrapped up:

Ik krijg nogmaals antibiotica toegediend rond 9 uur 's avonds. De nacht kom ik goed door. Naast mijn bed hangt een catheterzak die goed doorloopt en een drain zak. Die drain zit hoog op mijn bil, vlakbij het geopereerde gebied. De eerste nacht 'verloor' ik 40 ml wondvocht. Helemaal niet zoveel dus. Een goed teken denk ik. De dag erna, vrijdag, heb ik bedrust. Als medicatie krijg ik vier keer per dag een diclofenac en twee paracetamol. Dit is voldoende. De verplichte bedrust van sowieso een dag is helemaal niet erg. Ik heb toch nog geen trek om mijn bed uit te komen. Bovendien maken de drain en catheter de situatie er niet fijner op. Als ik te horen krijg dat die drain er wel minstens tien centimeter inzit, krijg ik het benauwd en denk ik bij elke beweging dat ik hem voel zitten. Dit is natuurlijk niet waar, maar een mens verzint gekke dingen ;)
In the evening I get some more antibiotics. I get through the night very well. On the side of my bed there are a catheterbag and a drain bag. I only ´lost´ 40 cc of blood this night. Not so much and I guess that´s a good sign. The day after, friday, I have total bedrest. Not so bad because I don´t feel like doing anything anyway. I get medication painkillers 4 times a day. Two paracetamol and 1 diclofenac each time. This is satisfying.

Na de operatie heb je geen speciaal dieet. In principe mag je alles gewoon weer eten. Het duurde bij mij 4 dagen tot de ontlasting weer op gang kwam. Ik kreeg er een pilletje voor, omdat ze niet willen dat het te pijnlijk wordt.

Op zaterdag ben ik voor het eerst uit bed gegaan. In de morgen ben ik op de bedrand gaan zitten, daarna even gestaan en toen op een andere stoel plaats genomen. De dag erna ben ik voor de tweede keer uit bed geweest. Dit keer langer, met mijn bezoek naar het ziekenhuis restaurant. Dit heb ik in de avond nog een keer gedaan en ging helemaal goed. Ook is de drain op zondag uitgetrokken. Geen prettig gevoel, maar absoluut niet erg pijnlijk. Gewoon een naar gevoel.
On saturday I got out of bed for the first time. In the morning I sat down on the side of the bed, stood up for a minute or so and sat down in the chair. The day after I got out of bed for the second time. This time a little longer. I went to the hospital restaurant with my visiters. That evening I tried that again and went very well. On sunday they pulled out the drain as well. Not painful really, just a weird, not so nice, feeling.

Op zondag is het verband van mijn arm gehaald door de arts-assistent van de plastisch chirurg. De wond zag er goed uit. Het is een incisie vlakbij mijn elleboog. Daar hebben ze de huid los gemaakt en het ballonnetje ´ingeschoven´. Ik heb absoluut geen pijn aan mijn arm. Het ziet er ook niet zo dramatisch uit als dat ik gedacht had.
On sunday they also got the bandage of my arm. The wound was healing very well. They made an incision close to my elbow. They cut the skin and shoved in the balloon. My arm does not hurt a bit and it doesn´t look as bad as I expected it to be.
Op onderstaande foto zie je mijn arm, net na het verband eraf is gehaald. Er hangt nog wat verbandpluis aan mijn arm.
Op dit moment zit er 20cc in het expander. De chirurg had al gezegd dat hij er alvast iets in zou spuiten als het ging.
In these photos you can see my arm, just after the bandage was taken off. There is 20cc of water in the balloon here.

Op maandag kwamen beide artsen langs en ze waren het erover eens dat ik naar huis mocht als alles ging. Van de gynaecoloog moest ik eerst goed plassen voor ik mocht gaan. De catheter ging eruit en ik moest twee keer op de klok plassen. Dit was gelukkig geen probleem, dus om half twee werd ik ontslagen.
On monday morning both surgeons came by again and they agreed that I could go home today. The gynecologist wanted me to pee two times before I could leave. This went well and I got to go home in the afternoon.