Update 2019

Hi all (for English, scroll below). Momenteel (januari 2019) ben ik ruim 7 jaar post operatief van de phalloplastiek operatie. Ik merk nog steeds dat deze blog veel wordt bezocht door bezoekers uit allerlei landen. Reden des temeer om af en toe te updaten. Qua fysiek is er weinig veranderd bij me. Afgelopen zomer (2018) ben ik bij de plastisch chirurg geweest die me heeft geopereerd. Hij vindt altijd nog dat hij goed werk heeft geleverd (daar ben ik het mee eens!) en zegt dat ik zeker nog wel kan overwegen een plasbuisverlenging te nemen. Tot nu toe doe ik dat achter niet. Hoe het nu is, vind ik het vooralsnog prima. Natuurlijk had ik liever het perfecte plaatje gehad (staand plassen), maar dat is niet anders. De tijd na mijn phallo operatie, waar ik niet kon plassen, was zo frustrerend. Dat wil ik echt niet meer! Het liefst had ik ook een biologische 'onderkant' gehad, maar dat zal het ook nooit worden. Perfect wordt het niet en dat heb ik geaccepteerd. En het is prima nu. Hier kan ik zeker mee leven. Ik merk dat, hoe langer geleden het is dat ik daadwerkelijk in transitie zat, hoe meer ik verder kan gaan. Tot een aantal jaar geleden (eigenlijk tot aan de phallo operatie) zat ik nog middenin de transitie en was dat ook waar ik veel aan dacht. Het hele gebeuren is nu naar de achtergrond gegaan. Het is nog wel aanwezig, maar dat is niet erg. Want de transitie is niet iets waarvoor ik mij schaam of niet aan wil denken. Het past bij me en heeft me gemaakt tot wie ik ben. En daar ben ik trots op en heeft me ook veel goeds gebracht. Wanneer je nieuw bent op deze blog; hier is de link naar waar mijn phallo verhaal begint: http://phallonl.blogspot.com/2011/07/.

ENGLISH: Hi all, At this moment (january 2019) I am more than 7 years phalloplasty post-op surgery. I still see a lot of people visiting this blog from all over the world. More than enough reason to make an update every now and then. Not much has changed physicially. Last summer (2018) I went to the plastic surgeon (who performed the phalloplasty). He still thinks he did a good job (which I agree on!). He says I am still a good candidate for a neo urethra through the phallo. Untill now I haven't decided to do so. I am fine the way my body is right now. Of course, I would have loved to have the perfect picture (stand up peeing), but this is how it is. The time after my surgery (2012) where I couldn't pee at all was so frustrating, even now when I think back about that time. I don't want that anymore! My body is never going to be biologically as it was supposed to be (male). It's not going to be perfect and I have now accepted that. It is really fine. I can live with that. The longer ago my surgery and transition is, the more I can go on with my life. Up untill a few years ago I was in the middle of my transition and that was pretty much a big part of my daily life. Right now the whole transition is more and more on the background. It is still there, but that's okay. Because transition is not something I am embarrased about or don't want to think about. It is a part of me and made me who I am. I am proud of that and brought me a lot of good things! If you're new to this blog, here's the link where it all started with (my phallo journey): http://phallonl.blogspot.com/2011/07/.