FOR ENGLISH, SCROLL DOWN. Gisteren ben ik dan op consult geweest bij de chirurg. Bij het bekijken van de penis, was hij nog steeds erg tevreden. Een zeer mooi resultaat. Dat is altijd leuk om te horen!
De wond op de achterkant van de penis werd bekeken en ik vertelde dat ik elke dag de catheter door de plasbuis haal. Dit doe ik met een maat 16 katheter. Dat is erg goed om het ruim open te houden.
De arts vond de wond en het litteken nog niet 'rijp' genoeg om weer te opereren. Het is nu 4 a 5 maanden na de operatie en we moeten toch nog wel even wachten. Dat vind ik niet erg, aangezien ik nog niet weet wat ik nu zal kiezen. Dit heb ik hem direct voorgelegd.
Hij zelf vindt het zeker wel de moeite waard om het te proberen. Zijn woorden waren; "Het kost je weer nieuwe oepraties, nieuwe pogingen, misschien weer nieuwe teleurstellingen, maar het gaat goedkomen."
Wanneer hij hier niet van overtuigd was, zou hij dat niet zeggen.
Als ik zou kiezen om de plasbuis dicht te maken, kost het ook een operatie. Maar het is eigenlijk wel zo: dicht is dicht. Het is dan zeer moeilijk (tot niet) mogelijk weer te openen.
Als ik wel kies voor een plasbuis verlenging moet ik sowieso nog even wachten. En ik kan er zolang mee wachten als ik zelf wil. Al duurt het nog jaren. Zolang ik blijf catheteren kan ik de operatie laten doen.
Allebei keuzes schieten door mijn hoofd en ik neem mijn tijd ervoor. Ik heb besloten er nu nog niet heel veel over na te denken. Er komt vanzelf een verlangen het wel, of juist niet te laten doen. En tot die tijd is het litteken weefsel nog te stug en kan het sowieso nog niet.
Ook wil ik alle tijd voor mijn studie op dit moment. 'Even eruit' kan ik nu niet. Of tenminste, dat wil ik nu niet.
ENGLISH: I went to my appointment with the surgeon yesterday. While examining the phallo he said he was still very pleased with the result. It looked very good. Well, that's always good to hear!
He checked the wound on the back of the penis and I told him that I still push the catheter through the urethra everyday with a size 16 catheter. That's good for keeping it wide open.
The doctor thought that the scar tissue was not 'ripe' enough, not ready, for a new surgery yet. We still have to wait some while. I don't think of that as a problem, as I still haven't decided what to do. And I told him that.
He thinks that I have a good change on a good result, when I decide to have the new urethra. "There will be surgeries, new tries, maybe some dissappointments, but this will succeed with you.". I think that he would not have said that, if he had not had that trust in this.
If I choose to close the urethra, it's like closed forever. It's very hard (maybe even not possible at all) to open it again.
If I choose to have a new try for a new urethra I do have to wait some time for the tissue to heal well enough. I can wait as long as I need, even if it takes years. As long as I keep on going with catheter, it is possible to choose for the new urethra.
Both decisions are on my mind now and I take my time to make a choice. I've decided that I do not think too much about it and wait for the moment to come that I have a strong desire for one of them. To have a new urethra or to close it.
I also want to spend all my time on my study right now. I do not have the time to skip that much right now. Or at least, I don't want to.
woensdag 24 oktober 2012
zondag 14 oktober 2012
Na 11 maanden / After 11 months
Het is alweer ruim drie maanden sinds de laatste operatie. Afgelopen juni werd ik geopereerd aan de plasbuis, waar ik twee vernauwing in had.
Ondertussen is alles weer een beetje rustig. En hoe graag ik er ook helemaal klaar mee zou willen zijn, is dat toch nog niet zo. Aangezien de chirurg tijdens de laatste operatie de plasbuis 'open heeft gelegd', moet er wel een keer weer iets aan gebeuren.
ENGLISH: It's already three months later since the latest surgery. Last june I had surgery on the new urethra, in which I had two strictures. Meanwhile, everything's quite calm again. And though I kind of want this all to be open, it is not over yet. Since the surgeon left my urethra 'open', something needs to be done about that.
Ik zal moeten beslissen wat ik wil. Daarin heb ik twee opties; 1. Ik blijf plassen zoals ik nu doe, zittend. In dit geval maakt hij het al geopende gaatje achter het scrotum wat mooier, zodat dat goed open blijft. Ook zal de urethra door de penis dicht gemaakt worden. Als ik hiervoor kies, is het erg moeilijk om het later nog eens te proberen via de penis. Bij deze optie is 1 operatie nodig. 2. Er komt nogmaals een poging om door de penis te plassen. In dat geval zal er gebruik worden gemaakt van een wangslijmvlies-donatie van mijzelf. Er zijn in dit geval minstens 2 operaties nodig.
Nu moet ik beslissen wat ik ga doen. Ik ben deze weg gegaan, omdat ik staand wilde plassen. Dat was zeker een van de belangrijkste redenen. Maar nadat ik problemen heb gehad, met daarbij de nodige operaties, en flinke problemen met de nieuwe plasbuis (vernauwingen), is mijn kijk daarop misschien wat aangepast. Op dit moment ben ik blij dat ik uberhaupt goed kan plassen, zonder problemen. En dat is een van de beste dingen die je kunt hebben, daar ben ik nu achter. Dus, wil ik het nog een keer proberen, hopend dat nu wel alles goed gaat? Met de kans dat het misschien weer mis gaat.
Ik denk er nog even over na. Volgende week dinsdag heb ik weer een afspraak bij de dokter. Maar eens zien wat hij te zeggen heeft.
Voor nu heb ik nog wat foto's voor jullie van de resultaten, na bijna een jaar.
I'll have to decide what I want. And for that I have 2 options; 1. Peeing will stay the way it is now, sitting. In this case he will optimize the little hole of where I pee through already. Also, the urethra through the penis will be closed. When I choose this option, it is kind of impossible to every change my mind again. With this option there's 1 surgery needed. 2. We will have another try for peeing through the penis. In this case we have to use some cheek-tissue (buccal?) from myself for the new urethra. In this case we need at least 2 surgeries.
Right now I'm still not sure what to do. Yes, I started all this because I wanted to pee while standing. That was one of my main reasons. But since I've had quite some problems, and surgeries that come with them, and had big problems with the new urethra (strictures), my view on all this might have changed. Right now, I'm very content with the fact that I can pee without any problems. And that is one of the best feelings you can have, that's what I found out. So, do I want to be in stress all again, hoping that everything goes well? With the change of it not going well?
I am gonna think about it. I have an appointment with the surgeon next tuesday to discuss all this. For now, I have some pictures of my results, after almost a year.
ENGLISH: It's already three months later since the latest surgery. Last june I had surgery on the new urethra, in which I had two strictures. Meanwhile, everything's quite calm again. And though I kind of want this all to be open, it is not over yet. Since the surgeon left my urethra 'open', something needs to be done about that.
Ik zal moeten beslissen wat ik wil. Daarin heb ik twee opties; 1. Ik blijf plassen zoals ik nu doe, zittend. In dit geval maakt hij het al geopende gaatje achter het scrotum wat mooier, zodat dat goed open blijft. Ook zal de urethra door de penis dicht gemaakt worden. Als ik hiervoor kies, is het erg moeilijk om het later nog eens te proberen via de penis. Bij deze optie is 1 operatie nodig. 2. Er komt nogmaals een poging om door de penis te plassen. In dat geval zal er gebruik worden gemaakt van een wangslijmvlies-donatie van mijzelf. Er zijn in dit geval minstens 2 operaties nodig.
Nu moet ik beslissen wat ik ga doen. Ik ben deze weg gegaan, omdat ik staand wilde plassen. Dat was zeker een van de belangrijkste redenen. Maar nadat ik problemen heb gehad, met daarbij de nodige operaties, en flinke problemen met de nieuwe plasbuis (vernauwingen), is mijn kijk daarop misschien wat aangepast. Op dit moment ben ik blij dat ik uberhaupt goed kan plassen, zonder problemen. En dat is een van de beste dingen die je kunt hebben, daar ben ik nu achter. Dus, wil ik het nog een keer proberen, hopend dat nu wel alles goed gaat? Met de kans dat het misschien weer mis gaat.
Ik denk er nog even over na. Volgende week dinsdag heb ik weer een afspraak bij de dokter. Maar eens zien wat hij te zeggen heeft.
Voor nu heb ik nog wat foto's voor jullie van de resultaten, na bijna een jaar.
I'll have to decide what I want. And for that I have 2 options; 1. Peeing will stay the way it is now, sitting. In this case he will optimize the little hole of where I pee through already. Also, the urethra through the penis will be closed. When I choose this option, it is kind of impossible to every change my mind again. With this option there's 1 surgery needed. 2. We will have another try for peeing through the penis. In this case we have to use some cheek-tissue (buccal?) from myself for the new urethra. In this case we need at least 2 surgeries.
Right now I'm still not sure what to do. Yes, I started all this because I wanted to pee while standing. That was one of my main reasons. But since I've had quite some problems, and surgeries that come with them, and had big problems with the new urethra (strictures), my view on all this might have changed. Right now, I'm very content with the fact that I can pee without any problems. And that is one of the best feelings you can have, that's what I found out. So, do I want to be in stress all again, hoping that everything goes well? With the change of it not going well?
I am gonna think about it. I have an appointment with the surgeon next tuesday to discuss all this. For now, I have some pictures of my results, after almost a year.
Abonneren op:
Posts (Atom)