Gevoel
Ondertussen gaat de genezing nog hard door. Ik merk elke dag nog verschillen en verbeteringen. De arm gaat nog steeds goed. Ik gebruik nog elke dag de scarban pleister op mijn littekens. Die heb ik 20 uur lang per dag op. Echt verschil of verbetering van de wond merk ik hier nog niet van. Men zegt dat dit nog wel een maand of twee kan duren voor je hier iets van kunt merken.
Vorige week voelde ik voor het eerst gevoel in mijn penis! Goed nieuws! De zenuwen zijn dus eindelijk connectie aan het maken. Het voelt nog niet echt fijn, een vrij scherp gevoel. Ik voel het als ik het bijvoorbeeld was met een washand of afdroog. Ik ben blij dat er wat gebeurt daar beneden!
ENGLLISH: Meanwhile, I'm still healing. Every day I notice little differences and improvements on my body. The arm is going well, I use the scarban bandaid on my scars. I wear them 20 hours a day. I can't say it helps already, but they say it takes about two months for one to really notice anything.
Sensation
Last week I noticed sensation in the penis! That means, good news! The nerves start to connect! It's quite a 'sharp' feeling still, not really a nice feeling. I feel it when I dry it with a towel for example or wash it with a wet cloth. But, I'm happy something's happening down there.
Het plassen is nog hetzelfde. Niet zo heel goed dus. Ik moet oppassen dat het geen obsessie gaat worden, maar volgens mij heb ik dat nog wel redelijk onder controle. Ik moet nog bijna elke keer dilateren (catheter door de plasbuis 'prikken') voor het plassen. Misschien wat vreemd, maar 's morgens is dit voor de eerste plas nog niet nodig. Dit gaat altijd goed. Daarna en in de middag lukt het niet zonder. Ik probeer het dan wel, maar dan 'hoopt het zich op' ergens achter de vernauwing. Op dat moment moet ik snel dilateren en spuit het er bijna uit. Niet fijn, maar wel nodig. Het dilateren deed in het begin geen pijn, maar sinds een week of twee doet het me steeds meer pijn. Een stekende pijn als ik de catheter er doorheen haal. Na het dilateren is de pijn direct weer over gelukkig. Het is even niet anders. Ik ben allang blij dát ik überhaupt kan plassen.
Peeing is still the same. That means; not so good. I have to watch out that this doesn't become an obsession, but I guess I got this under control quite good. I do have to dilate (put a catheter through the urethra) everytime before peeing. This might sound weird, but in the morning this isn't necessary. The first toilet use in the morning I can always do without dilating. After that and through the afternoon I always have to use it. I try to pee without it first, but the urine can't get out , behind the stricture, and I feel a lot of pressure 'down there'. Than, I have to dilate quickly for the urine to almost bursts out. Not nice, but I need to do it. The dilating itself didn't hurt in the beginning, but since about two weeks it hurts more and more. A stinging pain while I push the catheter through. After the dilating the pain almost immediately disappears again. Can't help this unfortunately. I am glad that I can pee anyway.
De fistel heb ik dus ook nog en volgens mij zijn het meerdere kleine fistels. In ieder geval komt de urine hier ook nog uit tijdens het plassen. Dit betekent elke keer een hoop schoonmaakwerk.
Ik ben vorige week bij de arts geweest en hem dit voorgelegd. De uroloog gaat nu kijken naar wat we hier aan kunnen doen. Helaas heeft hij pas tijd in juni, dat duurt dus nog wel even. Wie weet is het al wel opgelost tegen die tijd, hopelijk.
So, I still got this fistula and I think there might be a few small ones. Anyway, the urine comes out of these while peeing. This means a lot of cleaning after every toilet use.
I've been to the surgeon again last week and told him all about this. The urologist is gonna take a look at it, but unfortunately he only has time in june this year. Who knows, it might be already solved by then, hopefully.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten